Hüdaverdi en Safinaz Taskin vonden hun plek in Gemert

‘We voelen verbinding met het dorp’

Nadat Hüdaverdi en Safinaz Taskin hun geboorteland noodgedwongen ontvluchtten vonden ze in Gemert een veilige, nieuwe thuishaven. Nu hun huis in de Bisonstraat gesloopt gaat worden wilden ze dan ook maar één ding: een nieuwe eigen plek in Gemert.

Warm welkom in de Bisonstraat

“De Bisonstraat betekent voor ons gastvrijheid”, zeggen Hüdaverdi en Safinaz Taskin bijna in koor. “We hebben ons hier altijd welkom gevoeld. De buren waren heel lief voor ons gezin.”

Eind 2020 betrokken Hüdaverdi en Safinaz Taskin met hun twee oudste kinderen, een zoon en een dochter, een huis tegenover visvijver Dribbelei, in de Gemertse wijk Berglaren. Ze konden er een nieuwe start maken, nadat ze jaren noodgedwongen in AZC’s hadden doorgebracht.

Moeten vluchten uit Turkije

Hüdaverdi en Safinaz werkten in hun geboorteland Turkije allebei in het onderwijs, vertellen ze. Door maatregelen van de Turkse regering tegen elke vorm van oppositie moesten ze vluchten. Hüdaverdi: “We werden door het Turkse regime als terrorist weggezet. Het werd levensgevaarlijk.” Safinaz, nog duidelijk verontwaardigd: “Terwijl we nooit iets anders hebben vastgehouden dan een pen.”

Integreren tijdens corona

Hoewel hun nieuwe, eigen woonplek rust bracht in het gezin, moesten ze aanvankelijk nog wennen aan hun verse omgeving. “We wilden heel graag nieuwe mensen ontmoeten en onze buren leren kennen. Alleen kregen we de sleutel midden in corona-tijd“, weet Safinaz nog. Ze lacht kort: “We zijn echt even bang geweest dat er in Gemert niemand woonde.”

Het kwam uiteindelijk allemaal goed. De overbuurman ontpopte zich als taalcoach van de Taskins. Andere buren hielpen hen het dorp te leren kennen. Eén buurman bleek fietsenmaker. Hüdaverdi: “Dat was fijn, met vijf fietsen die regelmatig stuk gingen.” Vijf fietsen, inderdaad. Want het veilige gevoel in Gemert had geleid tot pril gezinsgeluk. In 2021 zag de jongste Taskin, een zoontje, het levenslicht.

Werk en vrijwilligerswerk in Gemert

Bovendien hebben beide ouders hun weg in Gemert gevonden, met dank deel aan hun onderwijsachtergrond. Hüdaverdi vond werk als wiskundedocent op het Commanderij College. “Dat gaat best goed. Alleen is de taal soms nog moeilijk”, zegt hij bescheiden. Safinaz verruilt binnenkort haar baan bij de thuiszorg voor die van taalcoach. “Ik ga Nederlands leren aan anderstaligen.” Daarnaast is ze nauw betrokken bij Sistermoed en de Wereldkeuken. Beide Gemertse vrijwilligersorganisaties drijven op het enthousiasme en de onderlinge betrokkenheid van vrouwelijke migranten. “Een hele fijne plek”, vertelt ze met twinkelende ogen. “Ik heb er zeker twintig nieuwe vriendinnen leren kennen.” Ook Hüdaverdi is regelmatig bij Sistermoed te vinden, bijvoorbeeld om in de moestuin te werken. “Sistermoed is belangrijk voor ons”, zegt hij. “Het draagt bij aan de verbinding die we met Gemert voelen.”

Gemert voelt als hun nieuwe thuis

Toen Hüdaverdi en Safinaz Taskin te horen kregen dat hun huis in de Bisonstraat op de nominatie staat om gesloopt te worden, was hun belangrijkste vraag aan Goed Wonen Gemert dan ook of ze in hun inmiddels vertrouwde omgeving in Gemert konden blijven wonen. Dat kon, tot hun grote opluchting. Maria Aertshof werd hun nieuwe straat. “We hebben een mooi en ruim huis gevonden”, vertelt Safinaz. “Alle kinderen hebben nu hun eigen slaapkamer.” Hüdaverdi: “We missen Turkije natuurlijk vaak. Maar Gemert is als ons nieuwe thuis gaan voelen.”