'We kunnen voor alles bij elkaar aanbellen. Altijd’
Tess van Schijndel en Claire van Winden koesteren hun band als buurvrouw
Ergens fijn wonen gaat ook om een gevoel van veiligheid en geborgenheid, zeggen Tess van Schijndel en Claire van Winden. Precies daarom zien de buurvrouwen op tegen hun verhuizing: ‘Wij kunnen in alles op elkaar vertrouwen.’
Claire van Winden en Tess van Schijndel draaien er niet om heen. Ze balen er van dat ze – door sloopplannen - moeten verhuizen uit de Gemertse Predikherenstraat. “Als een stekker”, zegt Tess. Claire: “We vinden het vreselijk.” Sinds 2010 wonen de twee buurvrouwen naast elkaar. Claire kreeg de sleutel van haar huis in oktober 2010. Tess kwam twee maanden later, in december. “Toen we de kliko buiten zetten raakten we aan de praat”, vertelt Tess. “En dat gesprek is nooit meer stilgevallen”, vult Claire lachend aan.
Iedereen in de straat helpt elkaar als het nodig is
In de vijftien jaar dat ze naast elkaar woonden bouwden de buurvrouwen een hechte en innige band op. “We delen écht alles samen. Lief, maar ook leed”, zegt Tess met nadruk. Claire: “We kunnen altijd bij elkaar aanbellen. Voor wat dan ook. We voelen ons veilig en vertrouwd bij elkaar."
Ook in de straat voelen de buurvrouwen zich op hun plek. “Het is gewoon een fijne, gemoedelijke buurt”, zegt Claire. “Iedereen groet elkaar. En als je elkaar tegenkomt maak je een praatje.” Tess: “Ook met een andere buurvrouw en haar gezin hebben we veel contact. We helpen elkaar als het nodig is. Dat doet iedereen hier in de straat.”
Verhuizen door sloop- en nieuwbouwplannen
Dat veilige, vertrouwde gevoel kreeg afgelopen jaar een flinke tik. Goed Wonen Gemert gaat ongeveer honderd woningen in de wijken Berglaren en Molenakker aanpakken. Ze worden gerenoveerd of vervangen door nieuwbouw. Daar hoort ook het rijtje huizen in de Predikherenstraat bij. Tess en Claire wonen in de middelste twee.
‘Ik krijg nooit meer zo’n buurvrouw als Claire’
Voor de buurvrouwen leek een grote verduurzaming, zoals bij de huizen aan de overkant van hun straat, de meest logische oplossing. Tess: “Het zijn oude huizen met hun typische gebreken. Zo hoor ik het als Claire staat af te wassen. Maar we hadden nooit het idee dat ze ‘op’ zijn.”
Toch werd verteld dat hun huizen gesloopt zullen worden. Dat bericht kwam totaal onverwacht. Claire: “Zeker omdat het niet onze keuze is. Het is een beslissing die voor ons genomen wordt. We willen hier helemaal niet weg.” Tess: “We willen elkaar ook helemaal niet missen. Ik krijg nooit meer zo’n buurvrouw als Claire.”
Tess verhuist binnenkort naar een woning met een grotere tuin
‘Kunnen we weer naast elkaar wonen?’ Dat was de eerste vraag die de buurvrouwen stelden, toen Goed Wonen vroeg wat hun wensen waren voor een vervangende woning. Dat bleek, tot hun teleurstelling, niet mogelijk. Een vraag van Tess kon wél worden ingevuld. Binnenkort verhuist ze naar de Van Loëstraat, naar een huis met tuin. Een klein geluk, zegt ze: “Tuinieren is één van mijn grootste hobby’s. De tuin daar is zelfs nog iets groter dan mijn tuin hier.”
‘We verliezen elkaar zeker niet uit het oog’
Claire heeft nog geen passende, nieuwe plek gevonden. Voorlopig blijft ze in de Predikherenstraat. “Dit huis is nu eenmaal mijn thuis. Ergens fijn wonen heeft ook te maken met je geborgen en veilig voelen. Dat heb ik hier. Al zal het wennen worden zonder mijn lieve buurvrouw.”
Tess, knikkend: “Er zullen wel tranen vallen. Maar we verliezen elkaar zeker niet uit het oog.”